پرنسس ديانا

  حالا که می آیی   دیگر شعر نخواهم گفت     نخواهم نوشت     میخواهم به همان تک درخت توت خانه ی کودکی هایم بگویم     بی فصل     میوه بدهد ... سبز شود     آن چند پرنده نیز     آواز خواهند خواند برایمان     همه دوست ات خواهند شد ..     و من عاشق تر...............   ...